Ey bacası tüten evler!
Bundan yirmi sene evvel,
Taze somun kadar sıcak,
Yatağımdan daha yumuşak,
Anne şefkatine hasret kalmıştım.
Şubat ayının merhametsiz yüzü,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
kasıklarında gizlersin
titreyen ellerini...
Üşüyen insanın hoş bir anlatımı. Kutlarım.
Anne sıcaklığının sevgisinin yerini hiç bir şey tutamaz. Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta