balkonu asma ağacından bir evleri vardı
her akşam aynı saatte,aynı yerde oturur,
sanki benim geçmemi beklerdi.
kimseye çaktırmadan bakardım ona
gülerdi içten içten,
el,dudak işareti yapardı hafiften.
bir gün!
Eğer kral olsaydım.! Çiğneyerek tahtımı
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin
Devamını Oku
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta