sevgili dudağını ballandıran
incir dalına uzanan elim
ilk burda öptü cennetlik narı
ve yirmidört saatin
kendini sonsuz kere
döne döne yediğini
ilk burda öğrendi
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Çobuk biten bitmesi hiç istenilmeyen anlarda bitiyor gelinmesi istenilen anlarda gelip gidiyor.Ve insan yine ustura sırtlarında tek ayak öylece kalakalıyor.Hele gidenin ardından bakmak ardında kalmak sevgilinin !İşte o an tüm aşklar sürdün yiyor makamında, tüm ceninler
vurgun yiyor ana karanlık öylece omuzlayıp seni götürüyor bilmediğin kuytulara.İki ellerin yana düşmüş gözlerinde iki damla yaş kimse duymuyor kimse bilmiyor seni.Bir tek gece onunda gözleri kör ve dili lâl...ve acımasızca toprak atıyorlar soluğunda çırpınan sevdaya...sevgilerimle değerli dost...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta