Gönlüme yetiştirdiğim,
Gülün rengi kırmızıydı.
Büyüttüğüm sevgimi,
Görünce, kurutamadım.
Gözümden akan yaşlara,
Güzel kanatlı kelebek,
Benim mevsimlerimin,
Hazanlarını beklerken,
Kısa ömrün son bulacak.
Çiçeklerimin güzellerine,
Sırça köşklerde dolaşma a be gönlüm.
Fakir sofrasına otur da yürekli ol.
Saltanat dediğin bir ömürlük bir gün,
Hakikat denen dosta bağlan da mutlu ol.
Kimi sevinçle,
Vaktini bekler.
Kimisi telaşlı,
Bir bulut bekler.
Kimi korkudan,
Uzadıkça uzar.
Tanımadığın bilmediğin kişinin gömleğini dikme.
Belki de sana geniş gelen gömlek ona dardır.
Tanısan da ben onun herşeyini biliyorum deme.
İçinde senin dahi bilmediğin ne çevherler vardır.
Başka çarem kalmadı,
Elimden hiç birşey gelmiyor.
Gözlerimden yaşlarımı,
Kalbimden sızılarımı,
Döküpte gidiyorum.
Ben aşkından sarhoş bir deli,
Sen, beni sana bağlayan kilit,
Açılsan gönlünden kopaçağım,
Açılmazsan sende kalacağım.
Kırsam seni kendimi kıracağım,
Sanma,sen gülüyorsun,
Sebebi Yaradan olmalı.
Yüzündeki güzel ben-in,
Usta bir ressamı olmalı.
Güneş senden sönükse,
Bir göz değmesi kadar uzak,
Bir kalp atışı kadar sessizdi,
Benim içimdeki sessizliğim.
Dışarıdan sisli ve de hisliydi,
İçeriden bir yangın yeriydi,
Uyumadığı geceleri vardı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!