Söylenecek onca güzel sözlerime,
Yazılacak onca değerli yazılarıma,
Rağmen, yalnızlığa ram olmuşken.
Yaraya melhem olsun diye değil,
Ağlarken, teselli versin diye değil,
Bahçeye gonca gül olsun diye değil,
Gençlerimiz yaşlılarımızı anlayamaz,
Saçlarının akı önlerine düşmedikçe.
Erkeklerimiz, kızlarımızı anlayamaz,
Babalarının ocağı el ocağı olmayınca.
Böyledir, davulun sesi uzaktan hoş.
Gün biterken saatlerde,
Umutla yaşayan ben,
Yalnızlığımı derin dalgalı,
Fırtınalı hislerimde aradım..
Yanaşabilecek bir koy,
İliklerimizden kan,
Aklımızdan fikir,
Çekilince ölürüz.
Hayatımızın anlamı,
Sevilmelerimizdir,
Sevilince yaşarız.
Kuzular memeden,
Bir gün olur da kesilir.
Selam dahi gelmez,
Beklediğin o yerden.
Ayrılık acısı düşünce,
Ağlamak için rüzgarın,
Değmesini bekleyen,
Gökyüzünki gri bulutlar,
Ne zaman ağlanır bilmez.
Düşüncesizdir ağaçlar,
Sevgili bana beni sev diyor
Ben nasıl sevmeyeyim ki?
Ellerini yüzüme sür diyor,
Ben nasıl sürmeyeyim ki?
Açmış bana gönül kafesini,
Hiç konuşmayan gönlü,
Seni görünce dilbaz oldu.
Bir gülüşün yetti canına,
Asude ömrü hayat buldu.
Bakılmayana kucak aç,
Hor görünenlere görün,
Sen merhamet göster,
Düşenlere Allah yakın.
Herkesin bir derdi var,
Duymasam da,
Kulak bende.
Söylemesem de,
Dil bende.
Ummasam da,
Umut bende.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!