Soguk ayazlar vurunca dünyayi
Her fisiltiya poyraz olan hayati kopmus dallar yapraklar
Alip kimsesizlige sürükleniyorken ocak külde yolcu bayirda cira…
… cira sürgünden sürgüne yetimhaneler elinde
Feri kendi kendine sönmüs bir kandilin
Üstüne yalnizlik cökmüs cigliklariyla basbasa kaldigi dörtduvarlar dibinden
Yükselen heybeler döküntüsü bozgun agsiz bahcesiz topraksiz…




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta