İki satır başlangıç ammada uzun oldu

04.03.2017 İstanbul

Atla başbaşa yürür eşeğin oğlu katır,
inadından vazgeçmez ne hal bilir ne hatır,
toprak mahsule küstü, denizde musilasyon..
yağmur, boran, fırtına gökler şimşek patlatır...

yaprakları dökülen ağaçlar yeşerecek,
erikler çiçek açsın bahçeler şenlenecek.
çıvıl çıvıl serceler yuva kuracak elbet.
doğayı anlar isek her şer güzelleşecek...

kainatta yok yokki, ne ararsan hepsi var...
kimi aç açık sefil, kimi doymaz bahtiyar...!

kimi bedel ödemiş, kimler için bilmiyor.
kimisi zefk peşinde, kimisine yaşam zor...
kimi hasta perişan, inim inim inlerken,
kimi kibirli gaddar, bu dünya benim diyor...!

kimi yatağa mahkum düşmüş elden ayaktan,
kimisi evsiz barksız süriyede, ırakta..
kimisi meyhande kıkır kıkır gülüyor..
kimisinin gözleri körolmuş ağlamaktan...

kimisi hak etmeden kapmış kapacağını,
kimi talan ettirmiş evini ocağını..
kimi zümrüt evlerde, anka kuşunu bekler..
kimi hiç tanımamış annenin kuçağını...

yakındır bahar gelir, her şey nasiplenmeli.
geçmişin geleceğin değerini bilmeli.
kaçınılmaz bir sondur her canlıya ölüm var...
nerden geldik nereye gideriz bir hışımla⁹.!

kimisinde gaye yok işi başından aşmış,
kimisinin stresten yolu yordamı şaşmış,
kimisi gazze gibi dert etmiş mazlumları,
kimisi sömürenin çamuruna bulaşmış...

kimisine selam ver kazancını sorgular,
kimisi yalan dolan anlatır kafa yorar.
dedim ya bahar gelir arzular tükenirmi..!
garibanda para yok, onda çuvalla dolar.

aman efendim aman, her taraf karman çorman,
inek kaçmış dağlara, kül olmuş yanmış orman..
derdi veren yaratan dermanda verir elbet.
yazacaksa o yazar, onun elinde ferman...

hiç kimse baki değil nerde koça süleyman..