Zaman deneren çölde kanadı kırık
Serabın peşinde zavallı bir kuş
Ayak yalın boğazında hıçkırık
Bir yokuş tırmanır yeni bir yokuş
Ne yokuşlar biter ne Serab durur
Gözü boş tavana dikene kadar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var