Aşkın deli sel gibi yüreğimde akarken
Bir gün seni unutup cayarım sanma sakın
Hayalin gözlerime ışıl ışıl bakarken
Yokluğunu hasretten sayarım sanma sakın
Bana her gün zulmetsen ayağına toz etsen
Od’u ile yanmadan aşk ne kadar yazılsa
Okuyanın nezdinde duygusu öksüz olur
Su üstüne şekerle gökkuşağı çizilse
Şeker eriyip gider kaybolan eskiz olur
Sinek elbet sinektir arılığa özense
Dizlerime prangalar vurulmuş
Adımlarım senden öte gitmiyor
Gözlerinle özüm aşka karılmış
Bakmayınca sanki kalbim atmıyor
Sen şiirsin mısraların bitmiyor...
Bir gün gelecek ki, vaden dolacak
Bedende harını sanma kalıcı
Bu gün parlayanlar, o gün solacak
Gözünün ferini sanma kalıcı
Hep elindekinden fazlasın soran
Bir aşk-ı çilenin dervişi olmak
Her gözde sırf ona varmak demektir
Hasretin içinde sevdalı kalmak
Mecnun’un özüne ermek demektir
Her gün gözyaşına resmi çizilse
Ağlamaktan yoruldu gözlerim.
Ne olur, mevsime düşen cemreler
Tomurcuklanıp, çiçeğe dönüşen dallar adına
Gül artık
Sabahın erken saatleri
Hep aynı şeyi görüyorum
Yani seni
Önemsiz saatin kaç olduğu
Kadehime ne dolduğu
Zaman denen mefhum rüyalarda ahraz
Çokça sen, alkol biraz
Sen dilimde ilk hecem kalp köşkümde tek ecem
Zaman denen mefhumda saliseyle andığım
Hem her şeye cevabım hem çözülmez bilmecem
Pervaneye dönerek ateşinde yandığım
Küçücük yüreğime Leyla mührünü vurmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!