İhsan Kurt Şiirleri - Şair İhsan Kurt

Bana nutuk çekme
Ömür sınırlı zaman dar
Boğma kirlettiğin kelimelerle zihnimi
Yapılacak çok işim var

Kelimeleri zincir yapan sensin

Okuduğumuz kitaplar
Okuduklarımız yarım kalacak
İçimize gömdüğümüz duygular
Söylenmemiş olacak
Varsa biraz şairlik
Kalemimde şiir yarım kalacak…

Sonbaharın ışık artıklarında gölgeler oynuyor
Umutlar yardıma muhtaç bir martı kanadında
Yardıma muhtaç çiğnenmiş kalplerimiz
Uçsuz bucaksız imgelerim feryat etmede
Şiirlerim gamzeli dokunuşlarla nefes alıyor
Rüzgarlar hüzün ve kaygı getiriyor pencereme

Sonbaharın ışık artıklarında gölgeler oynuyor
Umutlar yardıma muhtaç bir martı kanadında
Yardıma muhtaç çiğnenmiş kalplerimiz
Uçsuz bucaksız imgelerim feryat etmede
Şiirlerim gamzeli dokunuşlarla nefes alıyor
Rüzgarlar hüzün ve kaygı getiriyor pencereme

ah o kıymetini bilemediğimiz günler
gül dalında tomurcuk gibi kokuyor burnumuzda
yürüdüğümüz koştuğumuz dolaştığımız
rüzgârda yürümeyi, güneşte gülmeyi üleştiğimiz
insan bu kadar mı özler
dağlarda kırlarda bir çeşme başını

yaşamak kitaptır
bütün sayfalarıyla
yaşamak okumak
alınyazısını
okumak nefes almak
yaşamak duymak

Yaşamak
Soluk alıp vermek değil
Belki ağlamak, belki gülmek
Zenginliği de
Yoksulluğu da hiçe saymak
İnsanlığı duymak

Bir yağmur duasında ümitler
Yanık bağrım su görmemiş çöllerce
Hasret yaşanılmamışlara
Uzaklarda görülmemiş bulutlara

Yalnız da kalırmış insan

Takdir olunmadı bilemediğimiz
Vuslatın düştü zaman parçalarına
Düştü acılar sefada kirlendi
Acılar siperde bölüştü hasreti

Fitneler büyütüldü yarına

Güneş uzaklara göçürdü sıcaklığını
Gökyüzü çoktan yele verdi berraklığını
Güz yaklaştıkça canlıların can evine
Ağaçlar üzüldü kopan meyveler yerine
Okşayışları terk eden rüzgârların sesi