titrek ruhumun ibresi ölümle burun buruna şimdi!
son sürat yalnızlıklarım, pörtlemiş gözleriyle soluk soluğa...
ve son bir haykırış sarıyor kalbimin kimsesizliğini!
ve aşk artık, ihanetin leş kokan ölüm sancısına müptela...
paramparça kemikleri sadakatin...
sadakat, nefret kuyusunda kinle kirli.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta