Bilirmisin senin yokluğunda hazan düşmüş topraklara,
Sen Hasretinle kirpiklerime çiy düşürmüşsün sabahın ayazında,
Her yer donmuş,sular musluklardan akmıyor bedenimi saran bir üşüme hissi,
Özlemlerin kalbimi tarumar etmiş sinsi bir rüzgarda,
Acının bin türlüsünü yasadim da,yokluğun kadar acıtan bir düşüncenin peşine hiç bukadar saplantılı olmamıştım,
Ben hep dürüstlüğümle ödedim, bu hayatın adil olmayan zamanlarını,
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta