3.12.1994 İzmir/Konak
Gün kararırken, gönlüm de karardı.
Yaşadığım kristal oda hepten karanlıktı.
Göremeyen birine güneşin parlaklığını anlatmak gibiydi verdiğim karar.
Karaya ayak bastım zannediyordum, yalınayakmışım meğer.
Bir gece bir karar verdim ve terkettim ne varsa sevilmeye değer.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta