3.12.1994 İzmir/Konak
Gün kararırken, gönlüm de karardı.
Yaşadığım kristal oda hepten karanlıktı.
Göremeyen birine güneşin parlaklığını anlatmak gibiydi verdiğim karar.
Karaya ayak bastım zannediyordum, yalınayakmışım meğer.
Bir gece bir karar verdim ve terkettim ne varsa sevilmeye değer.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta