Sinmiş üzerine ihanetin kokusu
Başkalarının gözleriyle bakma bana
Koparmışsın ölü aşkın büyüsü
Zorlama kendini yalan sebepler bulmasana
Sen hep bu ihanetinle yaşarken
Ben pamuk aşkımı büyüteceğim
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Söyleyecek fazla bir şey bulamıyorum değerli dostum..Sözler bazen anlamını ve kifayetini kaybeder bu da o zamanlardan birisi olsa gerek ..Uzun söze ne hacet yazdıkların anlatıyor kendisini.Bize düşünmek düşer ..Selamlar Ellerin dert yüzün hüzün görmesin ..
Oyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy oy.. Bu ne guzel bir siir.. delip gecen bir etkisi var.. tebrikler dost... kutluyorum
kitap -yağmur kokusu diyordu
kimine yaşam kimine leş
ya senin
ne yaşamının
ne leşinin kokusu var
ölüşler bu kadar beleş
niye
şiir –bahar bahçe diyordu
yaprak dökümüne kafesledin
ayrılıklar buluşmaya derdik
kavuşmakmış gül ve dikenine
göze kaçmış diken ihanete
son şiirlerden kopanlar, parçalar toparlanınca bir bütün oluyorlar ve dayanılmazlık önünde dimdik duruyor....
sevgıyle kal daıma,
TÜM İHANETLERE DUYRULUR... :))
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta