İdrak Şiiri - Muhammed Mustafa Doğruer

İdrâk
Arzdan arşa değin hep harika bir sanat
Âlem-i hayâl içre neye yarar saltanat
Kâinat da bir insan ,insan da bir kâinat
Ukbâya bağlı dünya, dünyaya bağlı hayat

Çoğaldı bu kalbimde siyah siyah noktalar
Günahım ve sevabım sanki aynı saftalar
İndirilmez hicranım kaldırılmış raftalar
Kararsız tüm akıllar hep aynı araftalar

Beyhude azap çekmek yakışmaz imanına
Acziyyetin gözyaşı yetişir imdadına
Bana beni öğretti ölümün rabıtası
Hadislerle çizilmiş cennetin haritası

Gözyaşlarım bir sürgün , ruhumsa işkencede
Havf ve reca ile gönlüm hep aynı dönencede
Secdede gördü Rabb'im teheccütlü gecede
Mağfireti gizlenmiş sanki tek bir gecede

Kalkınca seni görür hislerimin perdesi
İtaatkâr bedenin milyonlarca hücresi
Unutmazsın olsam da çölde bir kum tanesi
Perde perde ötede inceninde incesi

Başında ve sonunda duyulur ezan sesi
Hissedilir ruhunda Azrail'in busesi
Ve açılır kapılar ulaşırsın Rahman'a
Kalırsın Rahmanının sonsuza dek yanında.