-gün ortasının ıssız sahilinde, korkulu bir rüya seansıdır-
konu: sen ve İstanbul.
son yeşil yaprağımı da, çürütmüş olacaksın ki yüreğimde
ne zaman soluk almaya kalksam, sensizlik damlıyor içime.
bu kuraklık biliyorum, belli ki ön habercisidir kıyametimin
vahada seraba dönüşüdür, dağlarımın sönmeyen ateşinin.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
