bu sabah İstanbul
acı mavi esiyor
yedi tepe karanlık bana
bayramlara kaldı sevincim..
kırık bir dal gibi
perişanım..
günlerdir yüzüme bakıyorum
günlerdir aklıma seni getiriyorum
seninle aynı içimdekileri
yağmura bırakıyorum
rüzgara salıyorum
İstanbul kadar seveceğim güzelliğini
düşünüyorum..
gezindiğim her yer
ve durmadan çoğalan şehir
evet her şey sen gidince
karanlıktı,
güneş bile..
sen olmayınca,
içimde kabirler kazılıyor
her akşam
gece daha uzun geliyor
göklere sığınıyorum
denizin diplerine itiyor günahlarım
harap cümleler yıkıyor yalnızlığımı
ve getirsin bir rüzgar seni
getirsin
gül kokulu nefesini…
Mustafa kaya
30.11.2005 / İstanbul
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 30.11.2005 05:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Çok güzel hüzün dokulu bir şiir.. İçtenlikle kutluyorum. Saygılar size...
Çok arzuladığı bir çok şeye sahip olunca, o da alışkanlık sınıfına dahil olunca umursamaz bile bu insanın oğlu insan. Onun için her güzellikte de bir eksiklik görür bu zavallı İNS-an. Yüreğinize sağlık, kusuruma bakmayın, nadanlık işte. bir sürü yerlere götürdü beni. saygılar, sevgiler, selamlar.
TÜM YORUMLAR (3)