İçimde Açan Çiçek Şiiri - Sinan Bayram

Geceyle gündüzün arasında
ince bir çizgi vardır,
orada yürür ruhum.
Ne uykuya ne uyanıklığa aittir,
bir perde gibidir aralanan.

Gökyüzünde döner yıldızlar,
ama hepsi içimin aynasında yanar.
Bir damla gözyaşı
okyanusu çağırır,
bir nefes
dağların yüreğini sarsar.

Sessizlikte duyduğum bir ezgi var,
kelimelerden eski,
zamandan derin.
Her nota göğe yükselir,
her yankı içimde çiçek açar.

Bir kapı açılır sonra,
tahtadan değil, taştan değil—
ışığın ta kendisinden.
O kapıdan geçince bilirim:
evren dışarıda değil,
benim içimde saklıdır.

Ve ben,
o sonsuzluğun kıyısında,
yolcu da olurum,
yolun kendisi de.

Sinan Bayram