Acının varlığına acırım
Ben ki bütün limanlarda kendimi uğurlamışım
A'canım
Bir ahraz'ın soluğunda çığlık çığlığa kalmışım...!
Hiç kimse kimseye kent değil
Seni nazlı bir gül gibi
Dokunmadan sevdim
Kırılmasın kanatların
Bükülmesin boynun
Bir ülkeden bir ülkeye
Açık olsun yolun
Ağır ve sancılı hayat
Gündoğumu piçlere gebe
Cinsiyeti tartışmalı
Komedi ile trajedi arasında arafta
Herkes birbirine gülüyor
Herkes birbirine acıyor
Bir şair bir şiire aşık oluvermiş
Başlamış düş kurmaya
Ama baştan değil sondan başlamış yazmaya…!
…!Yastığımda saçın
Hırkamda kokun
Küçük bir tımarhanedir sahne
Ve perdeler açılır kapanır
Roller karışır bazen
Bazen kurgular
Yaşarken ekmek vermeyenler
Ölünce çiçek getiriyorlar
Üçüncü dünya savaşı kapıdaydı
Kimsesizlik
Kimliksizlik
Nükleer ve kimyasal megalomanlar
Acı bir gamsızlık kol geziyordu
İhtilaller uykuda
Sisli bir gündü
Sen gittiğinde
Boğazımda düğümler
Sesim kırık
Köşeyi dönünce
Kayboldu gölgen
Saatim sensizliğe kurulu
Santim santim se(n)sizlik
Sanki bana ceza
Sus pus ilkbahar
Sanırsın mevsimler durmuş
Sonra yıllar ve yollar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!