Hiç 'bir kim/senin' hiç kim/'sesiyim' bir hiçlikten bir hiçliğe yolcuyum...!
.
Şuursuz olmadım
İlmek ilmek d/okudum
Çığ gibi büyüttüm tanelerimi
Direndim
Sen bu şiiri okuduğunda
Ben eksik olacağım
Sen eski ben eski
Eski bir yaradır eski
Yeni olan ne varsa eskimiştir biraz
Şu uçan kuş
Ben ki geceyle gündüze refakatçiyim
Ben ki gözleri kan çanağı
Ben ki bin yıldır yol gözleyen nöbetçiyim
Hayat uzun derdi çoktur
Üzgünüm patulya yarın diye bir gün yoktur…!
Dilim dilim kestim dilimi
Kanadı şiirler şarkılar
Acımasın canın kurban olduğum
Bir bilebilsen nerdeyim…?
Demir parmak(lık)ların ellerin
Düşük yapmış bir ağustos sabahında
Kokunu üstüme koyuverip gittin
Kuşlar kanatlarını kanatmış gidiyorlardı
Yüreğim yorgundu
Kendini kanatmaktan dönüyordu…
(...)
Korkmayın...!
Üşüyen vicdanlardan
Çıplak ayaklardan
Karanlığa bıçak bileyen
Kötü bir çağ'dı
İnsanı menfat üstüne eğitmişlerdi...!
Camdan süslü rezidanslar
Betondan binalar
Ve demirden arabalar...
Kötü bir çağ'dı
Biter mi deme Lavin
Her günün ardından
Yeni bir karanlık doğar
Ve her karanlık yine bir güne gebedir
Güneş hep yeniden doğar
Ve her gün bitiminde çok şey biter
Bir tutam mavi al gel
Kırmızı seni kıskanacak
Anneme de söyledim
Seni gelinlikle alacak...!
Gel
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!