ruhuma karalar giydiren doğa
oysa sana gelinlik ne de güzel yakışmış...
Rüyası bu gerçeğin...
Saçma sapan her an.
Kazan başı zaman,
Beynimi kaynatan...
Yakınım şimdi kendime en yakın,
Güleyim mi vakti geldi mi?
Bütün karanlığımı ateşte yakın,
Yakmak için size köz vereyim mi?
Düşlerimde düş var benliğimde ben,
ısıt içimi güneş,
çoğalmak istiyor benlik.
ısıt ciğerleri,
cigarayı bırakacağım yemin
senle bayram etsinler.
şenlensin ta hücrelerim.
yılın uzun bir zamanı bekler çiçek
açılıp koklanmak için
toprağın bağrında baharı
bense
bir çiçek olup bağrında
ne kadar daha beklemem gerek
Küçücük göldü,suydu,
Dolmuştu gözyaşıyla.
Denizler dolusuydu,
Ruhların akışıyla.
Küçücük merhametti,
sofrasının baş köşesine
kurulmuşlardı evrenin
ben benlik ve nelik
üçü birden
ben benliği gözüne kestirmişti
bir boşluğa bakışı vardır insanın
bir de baktığı boşlukta boşluğu
bir boşluğa tırmanışı vardır insanın
bir de tırmandıkça boşluğa düşüşü
bir boşluğa seslenişi vardır insanın
bir de seslenen boşluğu duyamayışı
hayal eder gözlerim
kendi içinde
kendince
seni
kör sarmaşıklar kök salar
Hayal aleminde,
Cinler ülkesinde,
Uzakta bir yerde,
Açılınca perde...
Hayale dalmışım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!