İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

Ben meydanı bırakmadım kimseye,
Kirli meydanları sevemiyorum.
Kör sağırlar birbirini ağırlar;
Layık olmayanı övemiyorum.

Övgü beklemedim hiç şundan bundan,

Ben böyle sevgiyi böyle sevdayı,
Bir gün bir kenara koyar giderim
Çektikçe gerilir gönlümün yayı;
Feleğin okuna sayar giderim.

Kaleme hüzün değse hecenin canı yanar,
Bülbül figan ederse gecenin canı yanar.
Aşk öyle bir ateş ki yakar canı cananı;
Hükümdarın sultanın ecenin canı yanar.

26.06.2014.ANKARA.

Hoş geldin ey yar
Hoş geldin gönül şehrime.
Kendime itiraf edemediğim duyguların
asil kahramanı
Hoş geldin efkâr.

Ben vurula vurula alıştım diyorum ya,
Kurşun değmedi bana hoyrat dil vurdu beni.
O iyi gün dostları karayılanlar var ya;
Bir de can dediklerim yıprattı yordu beni.

Sırtımda taşıdığım uğruna yandıklarım,

Kim demiş kimini dert bela bulmaz,
Ne dertler gizlidir derdin içinde.
Bilinmez yaraya neşter vurulmaz;
Nice kurtçuklar var kurdun içinde.
Mevla’m masumlardan uzak eylesin;
Namertlik var ise merdin içinde.

Gülün dikeninde sebep bulmayan,
Dermesini bilmez eli incitir.
Arının sırrına hemhal olmayan
Ermesini bilmez balı incitir.

Maşuka meftunluk aşktaki kanun,

Mert yürekte kin barınmaz namertlik görmedikçe,
Karıncayı dahi ezmez yolun da durmadıkça.
Sert mizaçlı görünse de incinmeden incitmez;
Çakal gibi sinsi, sinsi arkadan vurmadıkça.

O8.08.2014.ANKARA

Yaşattığını yaşa çektirdiğin kadar çek,
Artık canıma yetti intizar ediyorum.
Aşkta yüzün gülmesin döktüğüm kadar yaş dök.
Seni gömdüm kalbime kör mezar ediyorum.

Ne bir gün selam verdin ne aradın ne sordun,

Cevher ol kıymetin sarraflar biçsin;
Bakırcının kalayından iş çıkmaz.
Cahilden uzak dur boş tezgâh açsın;
Kâmilin heybesi asla boş çıkmaz.

Hiç yaklaşma edep fukarasına,