İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

Şiirlerle konuşur şiirlerle susarım,
Mısralar dans etse de hüzün yazar kalemim.
Yüreğim yangın yeri hecelere susarım;
Sakın uzağa gitme başucumda kal em im.

Nefsi emareye kanıp lain şeytana uyan,
Daldığın gafletten kalk ta derin uykudan uyan.
Yaradan’a sözün vardır ta ezeli ervahta;
Emri maruf sadıklıktır itaat ile uy an.

Her derdin bir ilacı var dermansız dert vermez Rab,
Var eden O yok eden O,Tevekkül et ol turab.

Gününü gün ederken dünden habersiz olan,
Can O’nun varlık O’nun muhteşem nizam O’nun
Nasıl oluştu âlem künden habersiz olan;
Sen zerre-i miskalsin bütün intizam O’nun.

Rubai

Ne dost akran da vefa ne dünyada bir tat var,
İnanç edep müstesna yaşamda zayiat var.
Değil midir ki zaten imtihan dediğimiz;
Kula yoldaşlık eden bir tek maneviyat var.

Yüreğimin feryadı kor yangına dönünce,
Alevlenen gözyaşım kirpiğimi yakıyor.
Lav olup yanaklardan dudağıma inince;
Dil sukut kalem gamlı mısra hüzün akıyor

İbrahim Etem EKİNCİ

Viraneye döndü gönül sarayım,
Artık görsen de bir görmesen de bir.
Deprem yaşıyorum kırıldı fayım;
Selam versen de bir vermesen de bir.

05.15.2014.ANKARA.

Yeşeren umuda tutunamayan,
Bitmeyen hayale takılır kalır.
Büyük lokma yiyip yutkunamayan;
Yetmeyen visale takılır kalır.

İ.E.E.

Kendini akıllı sanan zavallı beyinsizler,
Becerisinden dem vurur izansızlar densizler.
Hâk “Teâlâ” istemezse yaprakta kıpırdamaz
Bunu idrakten yoksundur ruhunda bedensizler.

15.12.2013 ANKARA

Üstüme gelmeyin halim kalmadı
Yıllar gençliğimi çaldı gittiler
Tükenmek bilmedi vuslat bulmadı;
Yollar ümidimi aldı gittiler.

Can dedim can oldum hazan çağımda