İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

Ey asrın firavunları,
Sizi iyi tanıyorum.
Bunlar ayak oyunları;
Sanmayın inanıyorum.

Pislik sizde çamur sizde,

"Yüce dağın karı görme kendini,"
Çamurlu su olup aktığında gör.
Sel yıkmaz dediğin sağlam bendini;
Felek bir damlada yıktığında gör.

Menfaat uğruna hatır soranlar,

Nuru nur da görenlerin,
Hal den hal’e erenlerin.
Gülü Gülde derenlerin;
Hatırına affet bizi.

Rızan için verenlerin,

Gönül buz tutunca yaz kış aramaz,
Boran olur duman olur sis olur.
Ateş düşmeyince yürekler yanmaz;
Sevgi cefa sevda öksüz his olur.

Sitemler dizilir zindan geceye,

Neredesin gül yüzlüm yürek sızım sol yanım,
Gönlümden firak oldun dağda taşta ararım.
Sensizlik ölüm bana çıktı çıkacak canım;
Hasretinle yaralı vurgun döşte ararım.

Düşmüşüm bir girdaba etrafımda dönerim,

Derdin ile dertlenmeden dert içinde dert e bak,
Mert ile yoldaşlık kolay zor yolda namert e bak.
Her dostluğa bel bağlama dost dediğin yar olur;
Kuzu postuna bürünmüş özde sinsi kurt a bak.

Hanedanlık servet değil! Asalet, soydan gelir,

BEN BENİ

Uzaktan,yakından,tüm akrabadan,
Emmiden,dayıdan birde bacıdan,
Tokat yedim ciğerimi acıtan;
Saflığıma kurban ettim ben beni.

BEN BUYUM.

Sakın ola ki bana yalan söylemeyesin,
Ben bir pire uğruna yorgan yakan adamım.
Benimle dalga geçip gönül eylemeyesin;
Hissedersem o anda hatır yıkan adamım.

Gecenin koynunda dertler büyütüp,
Çile tarlasına ekiyorum ben.
Ninnilerle gözyaşımı uyutup;
Yüreğimden zehir döküyorum ben.

Her gün ben bu zehri tatlı bal diye

Beynim yarı vurgun yedi can bedenden çekiliyor,
Her hesabı yapan bendim bu günleri göremedim.
Zal oğluna rest çekerdim şimdi belim bükülüyor;
Bir cüceyi haklayıp ta iyi bir ders veremedim..

Hatır dedim gönül dedim tavşan kendin aslan sandı,