İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

Gemileri yakmak yetmiyor bazen,
Gönül köprüleri yıkmak istiyor.
İstediğin gibi gitmiyor düzen;
Hayat bildiğince akmak istiyor.

Bahtın kara ise talih gülmüyor,

Çok zaman sabredip görmezden geldim,
Lakin tahammülün sınırı vardır.
Saygılı davranıp edeple kaldım;
Belki dedim biraz onuru vardır.

Seni şube kendin merkez sananın,

Ne tadım ne tuzum kaldı,
Ne dünyada gözüm kaldı.
Her hesabı kapattım da;
Sana bir çift sözüm kaldı.

Çektiğim kadar çekesin,

Ne yaşam sonsuzdur ne ömür baki,
Bitmez denen her şey bitiyor bir gün.
Sevgi karşılıklı olmazsa sanki;
Tek kalırsan cana yetiyor bir gün.

Hiç almadan vermek kula zor gelir,

Feryadın faydası yok geri dönmek imkânsız,
Ağla gözlerim ağla yaş dök boşu boşuna.
Hata senin suç senin şeksiz ve su-i zansız;
Dillerin lal mı oldu döndün mezar taşına.

Ummadığın bir anda darbe aldın devrildin,

Ben bir aşkın pazarında hüzün aldım gam sattım,
Bilenler dertli bezirgân bilmeyen mecnun dedi.
Gittim sordum hal ehline meseleyi kapattım;
Hal ehli olanlar beşer,olmayan meftun dedi.

Bilseydim bu kadar zor seni yaşamak sensiz,
Ne gözlerine bakar ne anardım adını.
Hâlbuki biliyordum has gül olmaz dikensiz;
Şimdi de susturamam gönlümün feryadını.

**Bilseydim bu kadar zor seni yaşamak sensiz,

Kime sırtımı dönsem ağır bir taş yiyorum,
Ben mi saf divaneyim bu insanlar mı kalleş.
Arayışa giriyor hiç dost yok mu diyorum;
Yoksa hayatlar mı leş vicdansızlık mı beleş.

Her bir köşe başında bir çakal yuva yapmış,

Ne ümitte karamsar ne hayalde uçarı,
Olmamalı, her şeyin kararını bilmeli,
Dokunursan iğneler leziz bal yapan arı;
Kâr etmek güzel amma zararını bilmeli.

Bana sorar isen kim olduğumu,
Yaratan Mevla’nın bir kuluyum ben.
Bakma güldüğüme konuştuğuma;
Yaşıyor görünen yer ölüyüm ben…

En büyük darbeyi alıp yılmayan,