İbrahim Etem Ekinci Şiirleri - Şair İbra ...

Sende de bendeki yürek yarası,
Bendeki matemin eşi var kardeş.
Felek soğutmuyor derdin arası;
Sanki hep bizimle işi var kardeş.

Ömrüm boyu hep üzülüp ağladım,
Hiç gülmedi yüzüm beni üzme can..
Bayramlar da bile kara bağladım;
Çoktur ağrım sızım beni üzme can.

El bayram ederken ben gam yastayım,

Sevmek iyi güzel de sevilecek kimsem yok,
Gittiler azar, azar ben kimi seveceğim.
Eskiden seven çoktu şimdi kalın ensem yok;
Dünya olmuş sahtekâr ben kimi seveceğim.

Dağlarıma kar yağdı ümitte hüsran tattım,

Gurbetin çilesi hasretin kahrı,
Çekene zor gelir çekmeyen bilmez.
Gözden yaş yerine kan ile zehri;
Dökene zor gelir dökmeyen bilmez.

Girdaplar yansıtır resmin aynını,

Ben beddua etmemiştim daha önce sana amma,
Çektiklerim ağır geldi çektiğim kadar çekesin.
Çözülmeyen bilmecesin her davranışın muamma;
Sende su-izana düşüp her dem gözyaşı dökesin.

CEYLAN GÖZLÜM.

Bırakıp gidiyorsun nasıl iyi olurum,
Bilirsin ki bu yükü tek başıma çekerim.
Hayalinle kendimi yokluğunda bulurum;
Düşümde gül bahçene karaçalı dikerim.

Sandım ki bir nur doğdu geceyi zindanıma,
Bir yanım nara düştü kar vurdu bir yanıma.
Yanarken donmak varmış gözünün bebeğinde;
Gülümseyen yüzümden çiğ düştü figanıma…

23.12.2013.Ankara.

Seni gidi düzenbaz seni yalancı Deccal,
Dedikoducu seni aş payına leş düşsün.
İki cihanda sana hakkımı etmem helal;
Cehennem Narında yan canına ateş düşsün.

Yüz üstü sürünesin dilerim nüzul insin,

Feryat figanlarım arşa dayandı,
Melekler ağladı bana bu gece.
Cehennem odları bağrımda yandı,
Senin de yüreğin yana bu gece.

Ahım dan gül soldu bülbül lal oldu,

Yine doldu yaşlarım taşmaya umman arar,
Sığınacak bir liman candan özge can arar.
Yıktı gönül evimi saldı ıssız çöllere;
Mecnunlar Leyla’sını yüreği püryan arar.

08.03.2014.ANKARA.