Sana rastladığım ilk günden beri
Gitmez hayalimde kaldı gülüşün
Unutturdu bana derdi kederi
Aklımı başımdan aldı gülüşün
O ceylan bakışın kalbimi yaktı
Senden ayrıldıktan sonra ağladım
Gözümden Dereler Irmaklar aktı
Köpürmüş sel gibi coştum çağladım
Kafamın içinde şimşekler çaktı
Hiç şüphe ettin mi söyle sevgimden
Tam olay bitmişti sirenler çaldı
Dona kaldım orda direk hakim bey
Hiçbir suçum yokken beni de aldı
Merkeze ifade verek Hakim Bey
En başından olay şöyle gelişti
Ey İstanbul nasıl anlatsam seni
Yetmez anlatmaya diller İstanbul
Yazmaya çalışsam inan ben seni
Bitiremez seni eller İstanbul
Nerenden başlasam söyle neyinden
Neden böyle coşup kabarıyorsun
Yedigin haltlar hüner mi sandın
Bir de utanmadan anlatıyorsun
Aldığın o Ahlar diner sandın
Öyle ya da böyle kandırıyorsun
Kerem gibi sevdim kıymet mi bildin
Yanan yüreğime buz olmadın sen
En Kora döndükçe sen bana eldin
Yabancı gibiydin biz olmadın sen
Mecnun gibi çölde kuruttun beni
Sen göçtün buradan hazım kalmadı
İlkbaharda açan gülün tadı yok
Kimseye geçecek nazım kalmadı
Sonbaharda esen yelin tadı yok
Zor geliyor bana duramıyorum
Çıkmadın aklımdan unutamadım
Gittiğim her yerde sorarım her gün
Sen yokken kendimi Avutamadım
Kaybettim izini ararım her gün
Seni aramaktan hiç yorulmadım
Beni bırakıp sen gittin ellere
Aşkımı sevgimi düşürdün dile
Unutamam derdim seni sevgilim
Unuttum saçının rengini bile
Gözlerin mavi mi yeşil miydi ne
Vefasız bir yarin eline düştüm
Acımak nedir hiç bilmiyor zalim
Gözünün önünde yanarak piştim
Közü söndürmeye gelmiyor zalim
Gençlik yıllarımı aldı götürdü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!