Renk körü oldum galiba
Hiçbir rengi görmüyorum artık,
Bana sorsalar bu ne renk olsun diye,
Akıl hep aynı renge aşık,
Kim bilir kaç rüzgar esti
Kim bilir kaç rüzgardan gözlerin geçti
Rüzgar bile esmez oldu gözlerinin melteminden
Rüzgarı alıp götürdün saçının sellerinden
Hayalleri kısa olanın saçları uzar.Saçlarıma bakın belki saç telimde kalmışındır, her düşüşünde topluyorum seni ve toplandığın yere gidiyorsun, yüreğimin en ücra köşesine.Kaybolma,seni saçlarımdan saçlarıma topla gel beni. Bu arada hayalim değil gerçeğimsin.
Alacaklı değildim,kalacaklıydım.Alacağımı,kalarak götürdüm.
Onun yanında,ona yanlıydım.Hiçbir zaman yanında olamadım.
Bu yüzden sadece yanından,sadece yanından geçtim.
Seni ilk gördüğümde tutulup kaldım. Gözlerin beni öldürdü; kirpiklerin hançer gibi yüreğime saplandı
Suskunluğumda sakladım seni.Suskun bir bakışın bile içimdeki ağlayan çocuğu susturmaya yetiyor.
Gülüşün bir şiir saçların mısra
Bir insana dökersen içini,döktüğün insan dökülür içine.Parça parça dökülmüştün bana,döküldüm kendimden kendiliğimden.Bilir miydin ki döküldüğümü sana.Dökülmek zor,dökmek kadar kolay seni.Kolaydın sen ''zor'' döküldüm sana.Bir ''bil'' sen/bir ''sen'' bilsen.
Kopup gider,gider kalır
Bir türlü tutamazsın senden kalanı
Sen yine kalırsın, senden kalanla
Bir türlü tutamazsın senden kalanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!