İbrahim Dokumacı Şiirleri - Şair İbrahim ...

Herkesin bir durağı vardır
Ben dura dura
Sende yana yana
Sana durayım

Yakın düştüm sana
''Düş'' kalma bana
Bana ''Düş'' bana
Ben düşerim sana

İçine susan insan
Dışına konuşur mu lisan
İçine açılırsa insan
Dışına kapanır lisan

Düşünüyorsun; eline ne geçiyor
Düşünüyorsun; ele gidiyor

Hepsine yeterdi yüreğim...
Hepsine vardı cesaretim
El olup gitmeseydin..

Ben de çok etki uyandırdın
Uyanamam artık
Etki halim
Sensin artık

İçimde bir insanın yorgunluğu var.

Yoktun farkındaydım
Yok oldum farkında değildim
Gece bile arkanda
Ben uzağındayım.

Oysa ben seni dillere dökecektim, kelimelere değil.
Şimdi sen beni dillere döktün kelimeler yetmedi ''seni sevmemin hiçbir dilde karşılığı yoktu. Zaten kelimeler de
anlatamazdı sana olan sevgimi. Kelimeler sevginin dili değil. Her söylenen de sevginin göstergesi değildir.
Sana duyduğum sevgiyi kelimelerle anlatamadım, söyleyemedim. Öyle her güzele iltifat edip, yüzünü kaybedenlerden değilim. Dağlıyım neticede.
Ben de bilirdim afilli kelimeler kullanmasını. Sen karşıma
çıkınca kelimelerin gücü tükenmişti yüreğimde.

Ateşe meyilliydi gözlerim
Gözlerinin cehenneminde kayboldu gözlerim
Şiddete meyilliydi gözlerim
Gözlerinin içini gördükçe şiddetlendi gözlerim