İbrahim Dokumacı Şiirleri - Şair İbrahim ...

Kurumuş bir gül gibiyim, sen yokken böyleyim!
Sen, varken gülü neyleyim!

Olmayacak duamdın sen benim
İçimde Aşkını hiç bitirmedim
Ama Biliyordum sen gidecektin
Ve o gün geldi gülüm sen gittin

Ben hep sana takılırdım
Sen, aklıma takıldın
Ben, seni aklıma terk ettim
Sen, beni aklından terk ettin

Seni,aklımdan terk etmiyorum
Seni,aklıma terk ediyorum
Seni,aklımdan geçirmiyorum
Seni,aklıma getiriyorum

Alışamıyorum ev sessiz
Dayanamıyorum ben sensiz
Eli kolu bağlı habersiz
Bekliyorum

Herkes kendini anlarken
Ben
Sende olan
Hâlimi anlamadım

Anlaşılmamak için doğmuşum
Anlaşılmak için içimden ölmüşüm
İçim boğulmuş ben kaybolmuşum
Şimdi bir ben var benden anlayan

Başkasına yâr olan

Bir gün ölürsem
Bil ki ansızın sende kaldığımdandır
Bir gün uyanırsam
Bil ki ansızın senden gittiğimdendir

Neden mi susuyorum.Avaz avaz bağırıyorsun içimde. Sesimin çıkmadığı, yüreğimin çıktığısın. Senin bana ''sen'' deme ihtimalini göz bebeklerinden izliyorum.Ki,o göz bebeklerinde kendimi hayal etmiştim. Keşke; hayal yerine gerçek etseydim. Hayal ettiklerim yüzünden gerçekliğim düştü. Hayalimin en güzel anıydın gerçeğimin en güzel ''anı'' bile olmadın.

Baktım,güldü
Baktım,ağladım
Baktım,gitti
Baktım,ben bittim