Bazen söylersin içinde kalır
Bazen söylersin içine kalır
Bazen söylersin dışına taşar
Bazen söylersin dışından taşar
Eğer bir imkanını bulursan
Kimi biliyorsan benim yerime
Günün birinde o da seni bilmezse
Beni hatırla
Kim anlar seni
Beni anımsa
Kim hatırlatır seni
Beni unutma...
Doğru,ben kim oluyorum, bakıyorum da ben ''hiç'' oluyorum
Doğru,ben kim oluyorum,bakıyorum da ben senden yok oluyorum
Doğru,ben kim oluyorum, bakıyorum da kendimi unutuyorum
Doğru,ben kim oluyorum, bakıyorum da seni hatırlıyorum
O kendini arıyordu
Ben ise onda kaybolmuştum
Halen kendini arıyor
Ben onun içinde kayboldukça...
Sen gülüyordun kim bilir kim için kim bilir ne için
Ben ağlıyordum bir ''sen için'' nedeni ''sen'' olan
Olur da kırarım gözyaşın dökülür ya
İşte ben buna ağlarım/sen başkasına gülerken
Ben şiir yazmayı bilmem'ki
Onlar şiir diyor adına
Ben seni yazıyorum aslında
Kaldırım,oldum ona
Yollarımdan geçsin yeter bana
Hiçbir yol arama
''Ben Yolu''ndan gel bana.
Bir gülüşü vardı, sanki bu dünyadan değildi.Bu dünyadan olmayışını benim dünyamdan gittiğinde anladım.Ve hiçbir dünyadaki bilim adamı bilimsel olarak benden gidişini açıklayamadı.Kim açıklayabilir ki bana bu gülüşü; kim açıklayabilir ki benden gidişini.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!