bebeğim yaşam kaynağı sebebim
bebeğim ömrünle nefes çektiğim
sevgilim aşkım hayat baharım
senle gün bitmiyor ömür tükenmiyor
bebeğim içinde özgür olduğum meleğim
ömür kattın nefes aldırdın
sana seslenmeyi becerdim
kendimi unutup seni yaşamayı bilidim
senin bedeninde seni ben diye
yaşamayı becerdim
senin gözünden bakıp kendimi gördüm
senle nefes alıp senle uyudum
kimseye bir şey demek istemiyorum
kimseden adım atmasını istemiyorum
kimsenin yükünü taşımak istemiyorum
kimse benim yükümü taşısın istemiyorum
kimsenin yükünü taşımayayım
ey kalbim bir şey mi hissettin
beynim algılamadı
ey zihnim bir şey mi algıladın
kalbim hissetmedi
seslere sağır
duygulara hissiz oldum
yağmur yağıyor deli gibi
gök yırtılıyor suluyor her yeri
melodisi kulaklarım da çınlıyor
kırpaçlarcasına
gök ağlıyor yağmur ıslatıyor
bir şey anlatıyor
nasıl aldatıldım nasıl kanmak istedim
nasıl gözümdeki masumiyeti sen sandım
içimdeki iyi niyeti senin niyetin olarak gördüm
sana baktığımda iyiye dair ne görüyorsam
görmek istediğimi oynatmışım
sende sadece kendimi yansıtmışım
ne susan ağza nede atmayan kalbe
kanadı kırılmış kuşlar dibi
son nefesi verir gibi
boğazımdan geçen nefes gibi
yavaş yavaş can veriyorum
gökyüzü gibiydi adam
kuş gibi çarpan kadının kalbinde
gökyüzünde özgür kanat çırptığını sanırdı
şimşek çakana kadar
bulut su olup indi yeryüzüne
güneş doğup açtı
ey diyar benden söz edin
mahşere uçtuğum da
arkamdan söz getirin
bu dünyada bedenimi
ölümsüzleştirin
yaşarken tatmadığı mı
saadet dilemek istiyorum
benliğimin arkasında durarak
elimdeki kuşu uçurmak istiyorum
uçtuğu yeri özleyerek
gökyüzü barındırır seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!