Meziyet insanın yapısında var,
Hak, hukuk, adalet kitabında var.
Hakkı adaleti bilmeyen kişi,
Nefsinin kölesi olmuş demektir.
Nefsine hakim olmayan kişi,
Geçen bir ömrümü yıllara sordum.
Olumlu bir cevap veremediler!
Yorgun gözlerimle baktım maziye.
Yorulmuş yok olmuş canım bedenim,
O yüzden maziye öfkem kabarır!
Öğretmen fedakâr menfi bir insan,
Kış kıyamet demez, engeller aşar.
Koşullu, koşulsuz hizmetler yapar.
Kendini topluma adar öğretmen.
Öğretmen öğretir bilgi, marifet.
Bu millet zekidir, tarihten belli.
Çağları kapatıp yeni çağ açmış.
Matbaa tarihte Türk'ün icadı,
Milletin aklıyla, alay edersin.
Cehalet hortladı zaman içinde.
İnsan yaşarken, çok kez ölürmüş,
Yaşayarak gördüm, ondan bilirim!
Ev hali çözümsüz müşkül işlerin,
Çözebilirisen aşk olsun sana!
Ölmeden ölümü, yaşarsın inan.
Kendin yaptın, kendin bozdun,
Dal gibi sararıp soldun.
Sen özüne yanlış yaptın,
Şu ömrünü ziyan ettin.
Yaşamını viran ettin,
Dünya gerçek ben bir hayal.
Nerde yaşadın, ne yaptın.
Ömür denen şey nerede,
Bu masala kim inanır
Kimler geldi kimler geçti.
Onsekiz Mart bindokuzyüzonbeşte,
İtilaf devletleri saldırdı Çanakkale'de!
Türk’ün komutanı Mustafa Kemal,
Ordusuna tarihi emir verdi.
Zafer bizim olacak dedi ileri
Zoru gören düşmanın telaşa düştü.
Ey emperyalistler;
Dünya da ki yokluk ve yoksulluk senin eserin.
İşsizliğin mimarı, kuşkusuz sensin,
İsterseniz dünya gül bahçesi olur.
İsterseniz yoksulluk tarih olur.
İstanbul'da ,evimizde...
Yardan ayrı ilk gecede.
Kalıyordum evimizde,
Yârim seni çok özledim.
Yalnızlık meğerse neymiş!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!