İbrahim Atılmış Şiirleri - Şair İbrahim ...

Sen
Gözleri dünya güzeli, yüreği sevgi hançeri
Öyle bir saplandın ki ciğerime
Hasretleri umuda
Umutları ince bir dantel gibi emek emek işledin beynime
Ne sen bensiz, nede ben sensiz

güller kimin için açardı ötmese bülbüller,
kokarmıydı buram buram yarin sinesi,
korksa acarmıydı goncalar dikenlerin arasından
ellerim sararmıydı seni sen bende olmasan?

avunurum hayalinle gündüz gece her yerde

Gün olur
Gülüşün düşer aklıma
Yanar içim yüreğim kül olur
Alır külleri savururum rüzgarlara
Akar sulara
Dağlara

elmanın tadı kırmızısında saklı,
elma dalında kalmakla okadar haklı
kavunun tadı kokusunda saklı
kavun toprakta kalmakla o kadar haklı
narın tadı içinde saklı
çatlamışsa dalında o kadar ekşi

orada bıraktım çocukluğumu
bahcesinde oyunlar oynadığım taş konağı
orada bıraktım arkadaşlarımı
mahelle aralarında gezindiğim dostlarımı
orada bıraktım gençliğimi
kuytuluklarında sigara içtiğim kahvehaneleri

Hepsi gelir geçer ömrün
Ne mal kalır ne mülk kalır
Bir bakarsın düşmüşsün
Ne ilk kalır ne son kalır.

Beyhude dolanırsın viran bağlarda

İstiyorum...
Kapı çalsın gelen sen ol istiyorum.
Açsam kapıyı baksam gözlerine,
buyur desem içeri.
Girsen tüm haşmetinle
salına salına

hasretim, sevdicegim
uzaklarda tanidim seni
yuregim kadar yakinsin bana
hic düsünmezdim bile varligini
varligin sebep oldu yeniden dogmama
simdi sende saskinsin bilirim

Bir sabah uyanıp ta baktığımda
Penceremden dışarı
Dışarısı karlarla kaplanmış
Gök yüzüne kadar
Karlar sarmış dört bir yanı bembeyaz
Her yer

Bir gün daha çekip gitti ömürden.
Ne ben dur dedim
nede o anladı halimden.
Hayat bu zamanın kendisi.
Canlıların efendisi.
Bir varmış bir yokmuş misali masallar da kalır hatıralar