İbrahim Atılmış Şiirleri - Şair İbrahim ...

elmanın tadı kırmızısında saklı,
elma dalında kalmakla okadar haklı
kavunun tadı kokusunda saklı
kavun toprakta kalmakla o kadar haklı
narın tadı içinde saklı
çatlamışsa dalında o kadar ekşi

orada bıraktım çocukluğumu
bahcesinde oyunlar oynadığım taş konağı
orada bıraktım arkadaşlarımı
mahelle aralarında gezindiğim dostlarımı
orada bıraktım gençliğimi
kuytuluklarında sigara içtiğim kahvehaneleri

Severken sevilmeli de insan
sevdiğini sara bilmeli
bakmalı gözlerine, tutabilmeli ellerini
uzanıp dokunmalı gülüşlerine
sırtını sağlama almalı bir kere
ve unutmalı acıları

Sevme be gönül,
dalarsan efsunlu bir hayale,
kıyamet kopsa
uyanamazsın.
bir sitem etse sinesinden feryat figane,
bir daha böyle

Ahh siz kadınlar kadınlar..
Güneşten önce uyanıp sabahı doğuranlar..
Ne sizle oluyor bu hayat nede sizden gayrı
Belli sizin dünyanız bizden çok ayrı...
Seveni sevmezsiniz, sevmeyeni üzmezsiniz
Saklı gizli kıyıda köşede gezersiniz

İçimde bir roman yazıyorum
içinde aşk olmayan
Saman sarısı eskimiş yırtık kağıtlara
Kimi zaman Penceremin kırık camından
esen rüzgar Girip içeri
Hoyratça savuruyor yapraklarını

seni yol bildim yoluna geldim
hırçın derelerde çağlayan seldim
aşkınla ferhat olup dağları deldim
can sultan pir sultan

zaman şimdi o zaman değil pirim

Sen
Kafesinden kacmis bir muhabbet kusu
Ben
Yapraklari dokuk,
Kurumus dallariyla
Bir kok agac

Gogsumde yildizlar acmis tel tel
Ellerim nasirli emek emek kazma kurek
Gozleeimde isildayan gecen zamanin sizisi
ve
alnimda ki sar ucurumlar suskunlugumun yazgisi
Kan revan icinde gectim yedi erdem vadisini

Usulca gelip girdin yüreğime
hiç Kimseler duymadan
sessiz sedasız
oysa
ne fırtınalar kopuyordu gönlümde
ne zılgıtlar karışıyordu ağıtlarıma içimde