İbrahim Atılmış Şiirleri - Şair İbrahim ...

Binkere tovbe edip donsen kibleye,
Bes degil, kirbes vakit varsan secdeye
Binkere gidip geksen de kabeye
Dinler kabul etmez seni kirlisin.

Bedenini her gun kirklasalar,

Yüreğim hep kış mevsimi,
gözlerim zemheri...
Ellerim kurumuş, dilim tutulmuş.
Gururum vurur alnımın şavkına
Gözleri bağlı cellat misali
vurur dirhem dirhem acılarımdan...

Çekerim
Bu derdi de çekerim
Ne sarsıntılar yaşadı bu yürek!
senden mi çekineceğim?
İstemezdim ayrılıklar olsun
Bende yalnızım şimdi yalnızlığıma yanar içerim

Tanrilara feeyat ettim duslerimde her gece
Ne Thor duydu beni
Ne zeus geldi elinde gokleri yaran simsegi ile
Oysa ilk Poseidon duymaliiydi beni
Cikip gelmeliydi giz yaslarimin icinden
Uc catalli asasi ile

İstiyorum...
Kapı çalsın gelen sen ol istiyorum.
Açsam kapıyı baksam gözlerine,
buyur desem içeri.
Girsen tüm haşmetinle
salına salına

hasretim, sevdicegim
uzaklarda tanidim seni
yuregim kadar yakinsin bana
hic düsünmezdim bile varligini
varligin sebep oldu yeniden dogmama
simdi sende saskinsin bilirim

Gonlu yuce erenkerdeniz biz
Kapimjza gelene yok,
Culumuza oturana kalk demeyiz
Sevgi bahcesidir yuregimiz
Din, dil, irk bilmeyiz.
Sevenden gekirse sevda fetvasi

Sen
Gözleri dünya güzeli, yüreği sevgi hançeri
Öyle bir saplandın ki ciğerime
Hasretleri umuda
Umutları ince bir dantel gibi emek emek işledin beynime
Ne sen bensiz, nede ben sensiz

güller kimin için açardı ötmese bülbüller,
kokarmıydı buram buram yarin sinesi,
korksa acarmıydı goncalar dikenlerin arasından
ellerim sararmıydı seni sen bende olmasan?

avunurum hayalinle gündüz gece her yerde

Gün olur
Gülüşün düşer aklıma
Yanar içim yüreğim kül olur
Alır külleri savururum rüzgarlara
Akar sulara
Dağlara