İbrahim Arslan Şiirleri - Şair İbrahim A ...

İneği sağa sağa,
İnekte süt bitti.
Sütsüz kalan inek,
Yine doğaya gitti...
...
Asgari ücretli adam.

İstanbul
Cennetin dünyadaki şubesi misin mübarek,
Şehir İstanbul...
…
Kuş bile olup uçamadım yedi tepende ya,
Bir balık kadar bile olamadım daha...

- Ne dedin, ne dedin.
- Neler dedim, neler neler dedim...
- O ne dedi, O ne dedi.
- Neler demedi ki, neler neler demedi.
- E ee daha daha ne dediniz.
- Sana ne dedi, bana...

Güneşi görmedim ben Mahsun!
Sen gibi…
Ben güneşi vurdum!
O da küçük bir çocukken,
Aldım elime taşı…
Nişan aldım

Sözümden dönmem,
Yolumdan dönmem.
Gösterir yolunu bana kuşlar,
Bulurum seni.
Söz verdimse sana,
Canımı çıkar.

(Elif gibi ya da Yusuf'uma)
Yusuf,
Yoksun...
Sana kıyanlar bana da kıydı...
***
Yaşlı gözlerim,

Kurdun daha kurt olduğu yerde,
Kuzunun daha kuzu olmaya Hakkı,
YOKTUR...
...
Puştun daha puşt olduğu yerde,
Mert'in daha Mert olmaya Hakkı,

Yabancısın bana yabancısın,dünya güzeli
Sen güzellik delisi,ben Hak aşığı
Saçları sarı,gözleri sürmeli
Seni modernlik ısıtır,beni İslamın ışığı...

Yabancısın kendini beğenmiş,boyalı mahluk

Güzeli aradım
Bulunca,
Gözlerim uğruna terk ettiğim çirkinleri aradı..

En güzeli aradım..
Bulunca,

Dünyaya arkamı döndüm yine,
Duvarların içinden geçtim...
Sağır,kör,başsız insanların içinden...
Aldırmam hiçbirşeye,
Ben hasret ateşinde büyüdüm...