Bırak...
Şu çaldığım sefil divaneler, sesinde titreyip esmesi tutan ıslıklara nefes oluşumdur
Elçiysem elçi...kalıplara konulmayan şeylerin kontrolünden çıkarak
Dilediğini çalsın çağırsın gönlümün delisi bırak...
Bırak...! nasıl devrilirse oraya dökülsün hayatı keşfe çıkan rüzgarın neşesi
Gül o yağmurlardan koklasın, o çınarlarda yorulduğu zamanı dinlensin yüzyıllar
Bırak...kırçiçekleri dilediği çağda toprağa bassın ayağını
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta