Bir gün göz yaşlarımın
kuruyacağını biliyordum.
Bile bile ağlamaya
Devam ediyordum
Bazen kendi kendime
duygular vurur özüme
ben görmezlikten gelirim
nasıl anlatsam içimdeki sevdayı
hayaller ölmüş sanki
güneşe bakmayı unuttum.
açtım ellerimi gökyüzüne
sorar dururum seni
duymadı kimse beni
ben sana hasret
toprak duysun sesimi.
Sen gittin gideli
Ben kendimde değilim
Kaderde varmıydı ayrılık
Gözlerim kaldı giderken peşinde
Düşümde hep sen varsın
Boynu bükük kaldım ayaz köşelerde
yine hüzünlendim
haykırışım boğuyor beni
hazan vurdu bağrıma
yaralıyım ben.
seninle bindiğimiz gemi
yıllarım geçti sensiz gurbet elde
bir gün olsun gülmedim kardaş
dün gece hüzün çöktü birden bire yüreğime
ağlayıp durdum beni hor görme kardaş.
kopardım attım içimdeki hüzünleri
dün gece aklımda sen vardın
yıldızlara sordum seni
güneşe sor dedi.
baş koydum kara toprağa
yer soğuk
Seni gördüğümde kor ateşler gibiydin
Ne oldu sana kırmızı gülüm rengin solmuş
Şimdi kar gibi beyaza dönmüşsün gülüm
Susuzmu kaldın sen sevgisizmi kaldın
Her gün bir yaprağınımı döktün gülüm
Ay parçası gibi ışık saçardın bana
dokunmayın bana
yine yaralandı yüreğim
güneş bana
ben güneşe küsünce.
bir başınayım şimdi
Çok güzel bir çalışmaydı..
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK