Gonca gülüm,
Ben aşkından yanan bülbülüm.
İki cihanın nuru sevgilim,
Demim, ademim yoluna teslimim.
Nuru çeşmim,
Her kulun yüreğinde bulunursun bir parça
Birinin bi dilim ekmeği diğerinin cebine akça
Mevlam kefil olmuş dağdaki kuşa
Ya nasip deriz tırmanırız hayat denen yokuşa
Sigarası sönmez tüter dumanı
Hasretin içimi kor etti babam
Unutmazsın sen hiç evlatlarını
Yüreğimde büyüdün dağ oldun babam
Gurbete düşünce anladım
Sen alem-i saadetsin nur-u nigahım,
Asârına dizilmiş bendeler, gönül karargâhım,
Secdeyi miraçtan şefaat edersin padişahım,
Adının mahyasına nail olmaktır güzergahım.
Sen eminler emini Muhammed-ül emin,
Göz hoşuna gideni sever,
Akıl anlayanı sever,
Ruh kendine benzeyeni sever,
Seni üflemişler içime kâlu belada!
Zamanın rahminde mühürlü sırdın,
Dün kopardım sakalıma düşen ilk akı,
Aynam utandı, ben sustum, yürek ağladı.
Gurbetin dili yok, ama sözleri sanki yakı,
Anamın duası beni bu hayata bağladı.
Taş mermerler bilir, ne ömür çürüttüm,
Acı sözler ne kadar aptallaştırıyor insanı,
Dengesini bozuyor, içini yakıyor.
Başını döndürüp, yüreğini eleme boğuyor,
Bana düşen ne? Bu hayatta bilmiyorum.
Bilemiyorum ben hayatının neresindeyim,
Gece rüyamda bir sarmaşık gördüm,
Sarılmıştı gözlerime, o anda kördüm.
Kimsin sen ne istersin diye sordum,
Bu kabustan korkup şerre yordum.
Kimsin sen diye sordum tekrardan,
Dönsün artık bu kahpe düzen diye
Ben canımı verdim vatana hediye
Doymadan o cennet kokulu yara
Kahramanca veda ettim bu diyara
Göremeden daha doğmamış yavrumu
Sen kavuştun mertebene ey koca kahraman
Tabuta sığmaz yüreğinde ki büyük iman
Yıldırabilir mi selçuğu hiç kahpe düşman
Şehidimden sonra geçmez artık zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!