Sanma sen yokken aydınlık düşlerim
Ellerin ellerimde, yüzümde gülüşlerim
Sensiz geçen koca mazimle dövüşlerim,
Sen koynumda uyurken ben yine seni düşlerim.
Sevdamı bilsen ne bilmesen ne çıkar,
Zifiri bir karanlık çöküyor,
Sonra mısralarıma dökülüyorsun.
İlmek,ilmek işlenip zihnime vuruyor gözlerin,
Şiir olup taşıyorsun dört duvardan.
Ey sen güzeller güzeli,
Karşılık beklemeden de sever insan
Uğruna ölünecek şeyler var inan
Eğer bir gün söz konusu olursa vatan
Gurur duysun senle kefensiz yatan
Kanamadan çocukluğun neşesine
Taht kurduk dertlerin köşesine
Akıp giden zamanadır bu inat
Ne bu telaş söylesene be hayat
Mutluluklar koca bedende esir
Rotasız kalyonlardaydı sevdamız sevgili
Ne yana savrulurduk esen rüzgarlarla
Gözlerini devirirdin, alabora olurdu düşünceler
Gamzelerin belirirdi, bulurdum sığınacak limanımı
Sen sevdam, beyaz sevdam,
Nasıl su gibi geçtin de gittin vah ömür,
Boşa geçtin boşa gittin, binbir ah ömür.
Beyaz günler tükettin, geceler siyah ömür,
Nasıl kandın dünyanın şevkine, eyvah ömür.
Gelmez yiten zaman, vur başını ömür,
Sensiz geçen dakikalar,
Herbiri bir asır eskitiyor yüreğimi.
Gezegenler duruyor, denge bozuluyor,
Depremler oluyor içimde, volkanlar patlıyor.
Sensizlik düşüncesi yıpratıyor beni,
Derince bir sevdayı ah eyle ey gönül,
İmtihan bağından dermeden bir deste gül.
Verirler mi sana Bâki alemde bir ödül?
Sanma ki bu fani dünya sana yâr kalır.
Tasalanma ey gönül, gelecek sonu elemin.
Umudum,
Güzel Gözlüm,
Can Parem;
Sen karanlık dünyamın kandili
İlmek ilmek doku aşk denen mendili.
Yeşeren düşlerime can suyu gözlerin
Yusuf'un düştüğü kör kuyu gözlerin
Canı bedene sığmaz eder bela gözlerin
Deme hayat veren bir çift ela gözlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!