Hüseyin Akçam Şiirleri - Şair Hüseyin Akçam

Mavi bir koydu deli yüreğim,
Rüzgârın esintisinde dinlenmekteyim,
Yine ben elemlerimi resetlemekteyim,
Hüznün doruğunun son demindeyken,

Gündüzün beyazı gecenin siyahına vuruyor,

Şehrin tüm çirkinliğini
Loş ışıklarının puslu gölgesini
Bıraktım şimdi arkamda,
Sessizliği dinliyorum şimdi,

Ne çok yorulmuşum

İsmimin Hikmeti O'nda Tecelli Etti_1

H-ikmeti aşk ile erdim sırrına,
Ü- midi bitmeyen yerdeyim şimdi.
S-evda ateşiyle geldim kapına,
E-linle buz eyle yanan yüreği.

Merhaba Bulutlardaki okyanus damlam,
Özüm, kalp yüzüm,
Can sızım,
Şiir dilim,
Merhaba!

Değerler ve insanın tınısında bulunan manevi dokunuş. İnsan unutmamalı ki! Kimse doğarken kötü doğmaz.Akıl ve irade zamana sunulduysa iyilik ve kötülük ayrıştırması insan bedeninde büyüdükce ve yaşadıkça erdemleşir.Unutmayın! En güçsüz hissettiğiniz zamanlarda bile,bir dokunuş,bir elin ayağa kaldırmasına ihtiyaç duyar insan.Zayıf irade yıkılır,güçlü irade sallanır ama yıkılmaz,Doğarken etnik kimliklerimiz ve inaçsal yaşamlarımızda da elimizde değildir.Akıl yine devreye gider,zaman sirkilasyona uğradıkça doğru yönerge belirgenleşir.Dünyanın halini görüyoruz insanlığın yoksullaştığı günümüzde savaşlar,menfaatler ve egoların tatminsizliği,İyiliğin ve insanlığın yönergesinde her bireyin üstüne düşeni yapması gerekiyor.Yanınızda olması gerekirken,sadece İNSANLIK.Yaşam öyle bir yere getiriyor ki insanı,hayatınızda hiç olmamış birine ağlarken,buluveriyorsunuz kendinizi…İşte burada belirivermesi gereken İnsanlık ve can olana dokunuş,Kötülüğü herkes yapar,Menfaat için duygular ve bazı değerler vurulmalalı yada yok edilmemeli,satılmamalı insanlık…
‘’Ne zaman ihtiyaç duyarsan yanındayım’’ cümlesini sözsüz hissettirir, bazen bir bakışıta. İşte o zaman bunun ne kadar kıymetli olduğunu anlarsınız.
Hiç kimse ağlamamalı,ağlamayı elbette tasvip etmiyorum lakin gerektiğindede ağlamalı insan,çünkü gülmenin kardeşidir ağlamak ve rahatlatır.Kötülüğün hakimiyeti olduğu bu dünyada yaşadıkça ve gördükçe iyiliğin kıymeti anlanır. şayet ağlayacaksa bir insan, sevinçten ağlamalı. Bir kişiyi ağlatma kötülüğünde bulunanlar bilmelidirler ki; kötülüğü arzuları güçlü oldukları için değil, vicdanları zayıf olduğu için yaparlar.
Elbette dünya üzerinde herkes iyi olacak diye bir kaide yok,düzen döndükce ve dünya var oldukca iyiler ve kötüler hep olacak,bizlere düşen teşvik etmek iyiliğe ve güzelliğe.
Etrafımda görüyorum; çocuklar ve gençlik başı boş,manevi değerlerden yoksun,ebebeyinlerin ve bizlere düşen asli görevlerden biride onlarla sık zaman gecirip insanı duruşlarına örnek olmak,ve teşvik etmek diye düşünüyorum…
Bu yazıyı yazma gereği neden duydum değerli dostlar kısaca anlatayım kendi yaşanmışlığımı dahil ederek; Özellikle evliliklerde ki; evliliklerde bazen iki tarafın iyi olması bile yetmiyor..İnsan anlaşamayıp boşanabiliyor,hele ortada birde küçük bir çocuk varsa offf işte en büyük cezayı o çekiyor.3-0 yenik başlıyor hayata

Mutluluk ve ay ışığının gölgesindeyim bu akşam,
Belli belirsiz kıpırdıyor yüreğimdeki her safham,
Karar vermekte kararsız kalıyor içimde ki, bir hüzzam,
Tenhanın bir yerinden, gece ve gündüzdeyim ….

Acı ve mutsuzluğun, mutluluğunu öğrendim,

Tensiz tenin, tellerine konarken hayat,
Mevsimler hazandı, sararmış hoyrat,

Bad esti yaşam, cerayim bakışlardan
Ehl-i keyfe hüküm sürdü,yansız yanlarımdan,

.

Ne dağlar vardır borandan uzak,
Ne sevdalar vardır sevgiden yasak,
Gönül aşinaysa gönülde bırak,
Bu güzel yüreğe layıkıdır yaşamak..

Yar …

Bir lokma ekmeğin tadını bildin mi yar,
Bu seven yüreğin gönül sofrasını gördün mü yar,
Beni ben de, seni kendinde ektin mi yar,
Filiz olup yüreğin de açtım mı yar,

Nikotin kokusu gecelere,
Hüznün dumanını yaren ederken
Kor olmuş yüreğimin,
Deminde yaşlanıyordum,
En mavi yaşımda;