Hüseyin Akçam Şiirleri - Şair Hüseyin Akçam

Bir dosta yüreğimi sundum
Can özümden gül verdim
O zamanla diken sundu
Menfaatleri şakağımın silahı oldu
Dostluğun farkındalığıydı
Bendeki tek arzu

Yalnızlık adasından
Kurak topraklardan,
Karanlık kör kuyulardan
Zemheri ayazlardan
Savrulurken ruhum!

Düşünceler içine daldığında
Mutluluk saltanatında

Ya da!
Mutsuzluk tarlasında
Güneşin renginden

Kırıldı kalemler
Diller sus

Katre,katre döküldü yaşlar
Kirpiğim buz

Bir gece,
Hep aynı bir gece,

Yürek farkında lığını sunarken dostluğun,
Bir veda busesi konduruyordu ay yıldıza,

Buzullarda yaşıyorum
Sevginin sıcaklığına hasret,
Kutup oldu yüreğim,
Pozitifini bulamıyorum,
Eksilerde yaşıyorum,
Kabuk bağladı acılar,

Canı can yapan, candan olanlar,
Sevda dolu bir yürekten arta kalanlar,
Cananı menfaat için satanlar,
O rengin içinde kaybolurlar…

Can içinde, candanlığa gülümseyebilmenin,

BAKIŞINI NASIL ŞEKİLLENDİRİYORSUN

Nasıl görmek istiyorsunki nasıl bakayım
Titrek bir yürekmi kazanmak istediğin
Yoksa süslü kelimelermi beynine donatayım
Bakışını nasıl şekillendiriyorsun

Oturdum Hancı, Hande/siz güne
Mey ettim kalemi yarendi şiire
Gül-i endam ile dokundu teline
Dostluk içtim can verdi candan ele

Kelimem bitti doldur be! içelim

Ol …

G/özlerini Gözledim ki!
Gözleyenim ol;
Görmediğimde Gözlerim Ol..