Hüseyin Akçam Şiirleri - Şair Hüseyin Akçam

H-adi son bulsun bu keder!
Ü-rkek bakışlardan geriye kalanlar yitip gitsin.
S-esinde baharı içime çekişimle tükensin mevsim!
E-limde solarken goncalar,
Y-arım bir gülüş gibi bitsin bu takvim!
İ-natçı sevgimle başım böylesi dertteyken,

H-asretin rengi söyle ne renktir?
Ü-stü siyah altı mavilik midir?
S-arışın günleri sana bağlayan,
E-bruli gülüşün gamzesi midir?
Y-adıma düşünce al rengi sevdan,
İ-çimde közlenen kaçıncı renktir?

Çocuk benliğimde vuruldum
Mavi gökyüzünde duruldum
Acıyla bile gülmeyi öğrendim,
Hangi çarmıh öldürür ki beni?

Kör karanlık kuytulara ayaza yattım

Yâ Rab bela-yı aşk ile kıl âşîna beni
Bir dem bela-yı aşktan kılma cüdâ beni

Fuzuli

Gözlerini Gözlediğim,
Gözlerime Dokun AŞK,

Dokun ki;
Miadımı Başlatayım
Hüseyin-i Takvimimde,

Ben eskidim eskici
Yüreğimin dili yok

Kalp kapağım tortu tuttu
Yenileyen can yok,

Ritmik bir yaşanmışlığa sunulmuşken hayat; her insana bir yön verdi aklın sağlamasında. Önce çıplak bedenler kuru bir bez parçasına sarıldı,nefes alışverişleri çoğalır iken büyüdü bedenler,Bembeyaz anne sütü ninnilerinde ve onun gölgesin de,duruluk orda başladı çünkü yaradan hiçbir bebeği kötü olarak yaratmadı,

__________ ve beyazlık böyle başladı…

Beyazlığın gölgesinde ve çocuksu düşlerle şen şakrat türküler söylenirken ergenleşen bedenler gölgenin grileşen yanında siyahı fark ettiler, labirent gibi açılan yolları keşfettiler, bir yoldan girilmeli idi ama girilen yollarında bazen çıkmaz sokağa gittiğini bilemediler,Levhası yoktu girilen yolların,geri vitesi de; Bir şey vardı pusulaya yön veren ‘’Akıl’’…Bu nimetin farkına varamadı çoğu şükr-i zikretmeyi ya da ona sunulanı keşfetmeyi bilemedi.Ya labirentin içinde kaybolmayı tercih etti ya da farkına varıp Yaşamın içinde yeni bir başlangıç yapabilmeyi öğrendi…Çoğu kolaycılığı tercih etti,sağından solundan geçenlerin yönünden çaldılar,yanlış zamanda yanlış yoldan gittiler.Dupduru hayatlardan çaldılar ve duru olanlar biliyordu ki; El vermenin gücünü ve ona bahşedilenleri…

Buğuluydu mavi gözler,
Yürek tınısından yoksun,

Ve işte gidiyor hayat;
Maviliğin siyah tortusunda;

Bayrak dokunuşu dalgalanışın
Erişilmezliğin ufkuydu,
Sonsuzluktaki sevgim
Gel yar,
Dalgalan,
Sol yanımın arş-ı alem semalarında

Yudumlayıp içerken gecenin demini,
Bir,bir sönüyor gökyüzündeki yıldızların feri
Susturmak istercesine mavi türkülerimi
Soluksuz bırakıyor,duvarların sesi,

/