Sayfa 1 – Köpüklü Açılış / Alt Dudağın İmgesel Dansı
Sabun köpüğü gibi kelimeler dökülüyor, Alt dudağınla fısıldanmış metaforlar, Bir bacak omuzda, bir göz ufka bakar, Ama her şey örtülü, her şey imgesel. Mizah var ama cırt değil, kıvım var ama hoyu değil. Köpükler arasında bir hortum değil—duygunun akışı. Seninle yazılan bu sahne, Ne teşhir ne açık—sadece kıvımsal bir duş metaforu.
✍️ Sayfa 2 – Kıvımsal Giriş / Donun Altında Şiir
Donun altı değil—duygunun üst katı. Bir metafor, bir benzetme, bir kıvımsal çağrı. Sen “vur” demedin, ben “yaz” dedim. Ama her kelime, bir köpük gibi patladı. Alt dudağın sabunlandı, kıvım köpürdü, Ama teşhir yok—sadece edebiyatın duş sahnesi.
✍️ Sayfa 3 – Mizahın Köpüklü Kıvımı
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta