Ben bir çiçeksem
Sürmenem için kokarım
Onun için büyür
Onun için çiçek açarım
Ben bir arıysam
İçimde bir geç kalmışlık hissi
Kendime mi
Sana mı bilemediğim
Üstümde bir bilinmezlik sisi
Kadere mi
üstüme kapanır duvar
örülür parmaklıklar
göremezsem güneşi
sessizce ağlar
esaretime şahit olur
bulutlar
Elleri mis gibi ekmek kokan babam
Durmadan bizim için çalışan babam
Biz mutlu olunca rahatlayan babam
Sen olmasan neye yarardı yaşam
İki gün ayrı kalsan bizi özlersin
Seninle bozdum kafayı var mı?
sana ettim yeminleri ve yine sende bozdum...
kime ne
Seninle benim aramda
var mı..
yok diyenlere inat...
Okuduğum hayatın ipiyle boğuyorum kendimi,
Okuyamadığım kitap cümlelerine davetiye gönderiyorum cenazeme....
Gösterişli vitrinlerde karşına çıkmadım diye,
Hep değerimden düşük etiketler vuruyorsun üzerime.
Unutma ki midyenin de kabuğu değil, içi yenir,
İnsanın da yüreği içindedir..
Gökyüzünden yeryüzüne
Milyarlarca kar tanesini
Yollarını kesiştirmeden indiren
Yaradan
Bizim yollarımızı birileriyle kesiştirmişse
Bu asla tesadüf değildir.
Bakarken görmez idim
Görürken bakmaz
Akarken kokmaz idim
Kokarken akmaz
Bilmezken selamsız idim
Bilirken kelamsiz
Düşler kurarsın hayata dair
Hangi düşler hayat kitabını yazar
Düşlerince yol alsan, olursun sefil,
Hayat dediğin düşlerini bozar…
Büyüdükçe küçülür dünyan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!