Hülya Sancak Şiirleri - Şair Hülya Sancak

Hülya Sancak

Temmuz olmuş aylardan
Günlerden bilmem ne
Kime kızsam bilemem
Öfkem kendime kendime

Bir haber gelmez yardan

Devamını Oku
Hülya Sancak

bir sal yaptım maviye
sallasın düşlerimi diye
uyutsun gün boyu
geceler bende...
bağrımdaki taşa selam söyle
otursun öyle

Devamını Oku
Hülya Sancak

Baharın son demiydi,
Alıp götürdüler seni benden
Yaz geçti, güz geçti
Kışa döndü mevsimler
Kar bile yağdı diyarına
Üşüdün kazak istedin benden

Devamını Oku
Hülya Sancak

Güneşin ayazina
Uzanır düşlerim
Yandıkça buz kesilir
Bulutlara varamadan
Yere düşer

Devamını Oku
Hülya Sancak

Olgunlaşmak böyle birşey herhalde
Artık kimse seni şaşırtamıyor
Ve biliyorsun ki nihayetinde
Herkes kendine yakışanı yapıyor

Devamını Oku
Hülya Sancak

Sürekli irtifa kaybeden bir zahit
Ya da
Kendinden davacı bir şahit
Nesin ki sen
Neresindesin
Olayın

Devamını Oku
Hülya Sancak

Başımın tatlı belası
Ah benim bu iyi niyetlerim
Sere serpe gectiklerim
Aklım kalmadan

Başımın tatlı belası

Devamını Oku
Hülya Sancak

Senin ellerin öğretmenim
Hazırladı beni geleceğe
Bu ülke yönelirdi öğretmenim
O eller olmasa cahilliğe

Açmazdı öğretmenim

Devamını Oku
Hülya Sancak

Göğüs kafesime sıkışmış sanki
Bir duygular bumerangı
Bir parça isyan örtüyor
Gece gibi
Hepsinin üzerini
Yargılar mı yangınlar mı

Devamını Oku
Hülya Sancak

Baharın neşesi küçük kelebek
Açık kalmış bir pencereden girer gibi
Usul usul girdin yuvama
Sessiz habersiz
Kırların nazlı kızı sarı papatyam
Çıtı pıtı ince narin

Devamını Oku