Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
bitkisel bir yaşamdan yanayım/hüda-yi nabit gibi
öylesine.../TASARLANMIŞ TARHLARA YABANCI /
ÇELİMSİZ BİR YONCAYA ÖZENİP /doğayla iç içe/
alabildiğine...
Bu kadarı yeterdi.
Hüdayi nabit olabilmek için insan eli ve bakımı değdirmememiz gerekiyor kendimize,daha doğarken ihtimamla yaklaşıyor bir el.
Ve bitiyor doğal serbestilik,
şiir bir harika,duygu olaganüstü.
Tabi ki her şiirinde olduğu gini yine Naime Erlaçin
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta