Körkütük sarhoş bir yalnızlık,
hoyrat,kaba ellerindeki dağınık yürekleri bırakır
kentin eğri çizgili, yalpalayan sokaklarına.
Sokak lambalarının loş ışıkları altında,
fırtınalı bir hayatın dalgalı saçlarında
toplandığını zannettiği hüzünlerden kurtulduğunu düşünen,
sıfır numara traşlı,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta