Körkütük sarhoş bir yalnızlık,
hoyrat,kaba ellerindeki dağınık yürekleri bırakır
kentin eğri çizgili, yalpalayan sokaklarına.
Sokak lambalarının loş ışıkları altında,
fırtınalı bir hayatın dalgalı saçlarında
toplandığını zannettiği hüzünlerden kurtulduğunu düşünen,
sıfır numara traşlı,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta