Hoşça Kal Şiiri - Ayşe Akduman

Salonda tekli bir koltuk bir de masa
Rutubetli duvarda küçük bir ayna
İlaç kutuları, resimler bir de kımız
Duruyor masanın üstünde kimsesiz, yapayalnız

Nefes aldıkça ciğeri yanıyor
Her nefes alışı acı veriyor
Verdiği nefesler gelip boğazını sıkıyor
O nefes almaktan vazgeçmiyor

Avuçlarında hap, göğsünde ağrı
Bir yanda ölüm, bir yanda yaşam sancısı
Sıkışıp kalmış şu dört duvar arasına
Artık rüyalarında kendi mezar taşı

Tekrar gözü çarpıyor fotoğrafa
Vazgeçmiyor bu sefer, yutuyor hapları teker teker
Son kez gözü çarpıyor fotoğrafa
'Hoşça kal nefesim' diyor bu sefer